Mijn achterneef Eric de Vroedt nodigde ons uit om de theatervoorstelling De eeuw van mijn moeder te komen zien. Voor een flinke korting konden we kaartjes voor de 1e rang krijgen. Bleken we plaatsen op de eerste rij pal tegen het podium aan te hebben. Brieven van zijn moeder heeft Eric verwerkt tot een indrukwekkend, intens, aangrijpend familieverhaal over de migratie vanuit Nederland-Indië naar Nederland. Bezittingen en bediendes kwijtraken, echte Nederlander worden en Nederlandse gewoontes eigen maken of Indische cultuur vasthouden en alle mengvormen daarvan. De transformatie naar een omgekeerde wereld : Van een gegoede familie in Indonesië naar het overnemen van de taken van je eigen baboes(bedienden) en zelf als een tweede rangs burger behandeld worden in Nederland. Duizenden families hebben dit meegemaakt en zijn er verschillend mee omgegaan. In dit verhaal blijkt de onmacht om je mee te bewegen in een nieuwe andere cultuur en je dingen eigen te moeten maken. Daarnaast nog eens de impact die het niet alleen op jou maar ook op volgende generaties heeft. Zo heb ik het in ieder geval ervaren. Kortom alle aanleiding om nog eens terug te kijken op hoe het met mijn ouders gegaan is en hoe zij en ik als volgende generatie daarmee zijn omgegaan. Naast de serieuze ondertoon is er ook de nodige humor en ontspanning niet in de laatste plaats door de geweldige acteurs, die van alle markten thuis zijn: acteren, zingen, dansen… Als het voor dit genre bestond dan zou ik deze voorstelling nomineren voor een Gouden Kalf!
