Culemborg Blues is in een nieuw jasje gestoken. Naast het traditionele zaterdagprogramma is er nu een heuse “night before”en een bescheiden “(mid)day after”. Op vrijdagavond even kijken en luisteren naar de Funky Blue Bastards bij Cafe Den Tollesteghe. De band is al aan het begin van de Tollenstraat te horen. Het geluid is volgens mij ver boven de 100 decibel. Het verwondert mij, dat de ramen in de directe omgeving er niet uit geblazen worden. Zonder oordopjes is het niet uit te houden. Dit jaar is ook de statiegeldbeker is ingevoerd. Er zijn dan ook nauwelijks weggegooide bekers te vinden. De combinatie van grote en kleine bekers en alcoholvrij en gewoon bier is bij het serverend personeel blijkbaar nog teveel gevraagd. Ik kom er meerdere malen in mijn voordeel mee weg. Bij het eerste optreden van de Familie Borgers Band wordt ik gelijk weggeblazen door de dreunende woofers. Mijn oordopjes vergeten. Even naar het Kruidvat voor oordopjes en weg is mijn voordeel weer. Vooraan op het terras bij de Poortwchter is nog een tafel vrij voor het optreden van Mattanja Joy Bradley en Rolf Verbaant. Alleen twee gitaren zonder drums moet toch te doen zijn. Ik verwacht wel enkele Gispen/Blues-maten tegen te komen. Mijn eerste beker is nog niet leeg of Jeroen en Maurice hebben mij al gespot. Sander en Bart hebben andere verplichtingen. Mattanja en Rolf spelen een mix van blues, rock en americana. Halverwege de eerste set is er een eerste korte regenbui. In de pauze verkassen we naar Cafe De Mart voor een optreden van No Smoke. Een bijzondere Amsterdamse band met vele internationale roots. Opvallend is de linkshandige Japanse gitariste. In het drukke, donkere café raak ik Jeroen en Maurice kwijt. Tijdens een pauze weer even naar het main-stage om de Belgische Boogie Beasts te zien. Echte ouderwetse dynamische rockers Na het optreden in Culemborg moeten ze direct terug om in het ons welbekende Belgische Herselt nog een volgend optreden te doen. Even naar huis om een (gezond) hapje te eten. Onderweg kom ik in een hevige regenbui terecht en nat tot op het bot. Eerst maar verse droge kleren aandoen. Na het eten terug naar het main-stage om de extravagante Finse (slide-)gitariste Erja Lyytinen te zien. Duidelijk de blikvanger van deze Culemborg Blues in strak leren pak met een hele batterij felgekleurde gitaren. De fotografen maken tientallen foto’s van deze gekke bekken trekkende spring in het veld. Als afsluiter nog naar de Varkensmarkt voor het optreden van Little Hat Een trio met een onmiskenbare swingende sound. Een stevige basis van drums en gitaar met opzwepende harmonica-uithalen. Voor mij een heerlijke afsluiter. Vandaag al lang genoeg op de been geweest. Ook de zondagmiddagsessie laat ik aan mij voorbijgaan.
Ga voor een uitgebreid fotoverslag en muziekclips naar de pagina Evenementen